Zejdź z bieżni

Steve Scheffel, pracownik działu finansów i controllingu w Freudenberg Sealing Technologies w Weinheim, w październiku 2021 r. rozpoczął jedenastomiesięczny urlop naukowy w Lebenshilfe w Bad Dürkheim (Nadrenia-Palatynat). W wywiadzie dla SEALING WORLD opowiada o tym, jak wykorzystał swój czas i co zrobiło na nim szczególne wrażenie.

Steve Scheffel mieszka w Nadrenii-Palatynacie z żoną i trójką dzieci. Jest odpowiedzialny za raportowanie ESG w dziale finansów i controllingu w Freudenberg Sealing Technologies (FST). ESG jest skrótem od Environment, Social, Governance i opiera się na inicjatywie Unii Europejskiej. W raporcie ESG przedstawiane są wyniki firmy w obszarach ochrony środowiska (Environmental), kwestii społecznych (Social) i zasad dobrego ładu korporacyjnego (Governance).

Fala koronawirusa przetoczyła się przez Europę w 2020 roku. Większość osób, których praca na to pozwalała, przez długi czas pracowała zdalnie, tj. głównie z domu. Steve Scheffel, który pracował wówczas w dziale zarządzania ryzykiem/kontroli wewnętrznej w Freudenberg Sealing Technologies (FST), po kilku miesiącach poczuł, jak sufit spada mu na głowę. „Nagle nie mieliśmy praktycznie żadnych kontaktów społecznych poza rodziną. Trójka naszych dzieci uczęszczała do szkoły praktycznie z domu, a chęć ponownego wyjścia z domu stała się przytłaczająca” – wspomina.

Ponieważ wszystkie dzieci były w wieku szkolnym, nie było możliwe podróżowanie z krótkim wyprzedzeniem lub przez dłuższy czas. W rezultacie Scheffel poczuł potrzebę tymczasowej zmiany kariery. W pewnym momencie pojawił się pomysł, aby wziąć roczny bezpłatny urlop z Freudenberg – innymi słowy, wziąć urlop naukowy – i rozpocząć pracę jako wolontariusz federalny w Lebenshilfe Bad Dürkheim (patrz ramka informacyjna). Organizacja, która wspiera osoby z niepełnosprawnością intelektualną, jest zaangażowana w różnorodne działania w małym miasteczku w Nadrenii-Palatynacie. Oferuje różne warsztaty, w tym obróbki metalu, warsztat stolarski, ogrodnictwo, gospodarstwo ekologiczne, szkołę, placówki opiekuńcze, a nawet zajmuje się uprawą winorośli.

„Od października do lutego pracowałem jako lider grupy przy pielęgnacji ogrodów i krajobrazu. Rano „zbierałem” moich kolegów i jeździłem z nimi na nasze place budowy. Kosiliśmy trawniki, sprzątaliśmy liście, wyrywaliśmy chwasty i przycinaliśmy żywopłoty – typowe prace ogrodnicze” – mówi Scheffel.
Osoby pracujące w Lebenshilfe zazwyczaj nie nadają się na ogólny rynek pracy. „W zależności od charakteru ich upośledzenia, mają bardzo różne poziomy odporności, są mniej lub bardziej niezależni, niektórzy potrzebują więcej wsparcia i wskazówek, inni mogą wykonywać zadania samodzielnie” – mówi Scheffel.

Podczas drugiej części roku szabatowego pracował w szkole specjalnej dla osób z trudnościami w uczeniu się. Wspierał tam nauczycieli w małych klasach liczących od czterech do sześciu dzieci. Niektóre z dzieci cierpią na poważne trudności w czytaniu i pisaniu, a niektóre mają spektrum autyzmu. Lekcje niekoniecznie muszą być zgodne z ustalonym programem nauczania; głównym celem jest zapewnienie dzieciom regularnego rytmu dnia.

Scheffel pracował głównie w klasach szkoły podstawowej. „Nie mam wykształcenia jako nauczyciel specjalny. W zależności od rodzaju upośledzenia, nie zawsze łatwo było dotrzeć do uczniów. Na przykład dzieci z ciężkimi postaciami autyzmu często nie są w stanie wyrazić siebie ani komunikować się z innymi. W rezultacie czasami stają się agresywne wobec siebie lub kolegów z klasy”.

Jednak dzieciom z autyzmem często towarzyszą tzw. pracownicy integracyjni, którzy wspierają nauczycieli. „Czasami byłem tam tylko po to, aby pomóc nauczycielom. Ale kiedy nauczyciele byli nieobecni, sama też uczyłam. Ponieważ w szkole podstawowej nie ma ustalonego programu nauczania, a dzieci nie muszą osiągać żadnych ustalonych celów edukacyjnych, wszystko można robić w zabawny sposób. Chodzi o to, by oferować dzieciom urozmaicone lekcje i zapewnić im rozrywkę”.

Zapytany o to, co najbardziej zafascynowało go w jego tymczasowej pracy, Scheffel odpowiada: „To był mój pierwszy bezpośredni kontakt z osobami niepełnosprawnymi. Byłem trochę zaskoczony samym sobą, że nie obawiałem się kontaktu i tak dobrze się dogadywałem”.

Był pod jeszcze większym wrażeniem tego, co Lebenshilfe robi dla ludzi, ale także dla społeczeństwa. „Byłem zaskoczony, jak wiele autobusów z dziećmi i dorosłymi przyjeżdża do Lebenshilfe każdego dnia. Organizacja społeczna w Bad Dürkheim obejmuje swoim zasięgiem ogromny obszar. Zyskałem również duży szacunek dla tego, czego wymaga się od krewnych dzieci z autyzmem, ile energii potrzeba, aby opiekować się dziećmi i być przy nich przez całą dobę, jeśli to konieczne”.

Czy radzi innym ludziom, aby wzięli urlop naukowy? „Tak, zdecydowanie bym to polecił”, mówi Scheffel. „Ale jest też oczywiście aspekt finansowy, ponieważ w tym czasie zarabia się tylko niewielkie kieszonkowe. Nie zdecydowałbym się jednak na tak długi urlop, ponieważ trudno jest wrócić do normalnego życia po jedenastu miesiącach”.